Karanlık

Yalnızım. Manevi soluklanmanın verdiği huzurla iniyorum karanlık,dar merdivenlerden. Işık kademe kademe beliriyor, az ötede.. Işığı hiç göremeyen hayatlar, karanlığa,darlığa sıkıştırılmış hayatlar var sanki geçtiğim her basamakta. Ve dokunduğum soğuk duvarlar ortak oluyor hislerime, şahitlik ediyor karanlıktan sonraki aydınlığa.

avuçlayabilir misin karanlığı
sonlandırabilir misin bıçaksırtı bekleyişleri
durdurabilir misin kendini
hayır!       (Rasih Yılmaz)

/Hamd, gökleri ve yeri yaratan, karanlıkları ve aydınlığı (nuru) kılan Allah’adır (enam suresi)/